Zamek krzyżacki w Węgorzewie

Zamek z północno-wschodnim i północno-zachodnim skrzydłem i umieszczoną między nimi okrągłą wieżą ze schodami, niegdyś siedziba włodarza komturii królewieckiej, był najbardziej wysuniętym na północ spośród szeregu zamków, które sięgały aż do Pisza. Od 1398 utrzymany w architekturze kamiennej, później rozbudowany o skrzydło południowo-zachodnie, służył jeszcze długi czas pruskim księciom i królom jako rezydencja podczas ich podróży inspekcyjnych do tej części kraju, w 17. wieku został przebudowany w stylu barokowym, ale mimo to nie utracił z biegiem czasu swego wyglądu zamku krzyżackiego z wieżami i blankami.

Ostatni taki szczyt został rozebrany w 1845 roku, kiedy to spalony zamek przebudowano na więzienie Oczywiście wygląd wewnętrzny zmienił się przy tym znacząco.

U wejścia do skrzydła północnego oraz w przylegającym do niego pomieszczeniu zachowały się po dwa sklepienia kolebkowo-krzyżowe.

Do końca II. Wojny Światowej zdążyły spłonąć wszystkie zabudowania zamku, ale w latach 70’ i 80’ zostały odbudowane a teraz wykorzystuje się je do imprez kulturalnych, jako centrum informacji turystycznej, bibliotekę i budynek administracyjny.